Als u, beste Vrouwmensen, tijdens het drukke winkelen in Feestdagentijd iemand van uw tegengeslacht eenzaam door de stad ziet lopen, en zeker die ene kan ook uw mannelijke vriend, echtgenoot of minnaar zijn, dan moet u niet raar opkijken als deze enorme interesse lijkt te hebben in het met lingerie uitgedoste lingeriemodel in de etalage van de lingeriewinkel, en zijn verlekkerde ogen daar niet van af lijkende te kunnen houdende, intussen stiekem doorstappend en maar gluren gluren jongens, de wereld om hem heen totaal vergetend. Een gruwel in uw stadsbeeld? Welnee!
Zo liep schrijver dezens, alphalid van het mannelijke tegengeslacht, in Feestdagentijd net als u door de winkelstraat, zijn oog gewoon gericht op de straat en in het geheel niet bezig met lingerieheden of seks. Dat liep daar te winkelen naar normale cadeaus voor zijn kringgeliefden. Allemaal heel gewoon en niks gluurderigs aan.
Terwijl denkend aan alle nog aan te schaffen cadeaus en de meest handige winkelroute en hoe een mooie Feesttranendagen hij er wel niet van wil maken, gebeurt het volgende: vanuit zijn rechterooghoek ziet hij, zonder enige gluurwens of gluurbereidheid en allemaal heel normaal, de lingeriewinkel.
En nu hoor ik u vrouwmens zeggen: ja ja normaal, dat zal wel, ik kan hem ook geen minuut alleen laten. Maar wat wilde zijn geval, wat in dit geval betekent: mijn geval? Zijn geval wilde dat hij vanuit zijn ooghoek in de etalage van de lingeriewinkel de kunststoffen paspop zag. Bloot natuurlijk, dat wil zeggen: kunststofbloot, met een zwarte bh en onderbroek, kant en bandjes overal. Dat was nou alles. Hoewel, alles? In een flits dacht dit lid van het tegengeslacht namelijk dat de paspop behalve zwarte lingerie ook nog had: een buikje.
Nu vraag ik u: kan dat? Kan het zijn dat een etalagemodel in de lingeriewinkel een buikje heeft, precies onder haar bh en boven haar kanten onderbroek? Is daar een revolutie gaande in de kunststofmodellenbranche, dat de commissie heeft gezegd: basta met zonder buikje, wij gieten voortaan buikjes aan onze paspoppen, daarmee tegemoetkomend aan u vrouwen die meestal, ja sorry hoor, ook een (klein) buikje heeft, zo heet de ervaring? Ik weet het niet, ik heb daarvan in de krant niks vernomen en ook via internet heeft mij niets bereikt daaromtrent. Een aardig plotsklaps vraagstuk was het daar in de winkelstraat.
Zoudt u, Vrouwengeslacht, dat nou niet willen weten, hoe dat nu precies zit met de buikjes van kunststofmodellen? Zoudt u gewoon doorlopen alsof niks was gebeurd, gewoon het oog weer op de aanschaf van gezellige cadeaus voor uw geliefden, het buikje links liggend latend? Dat wil zeggen, mits u werkzaam bent in de lingerie- c.q. de kunststofmodellenbranche en dientengevolge beroepsmatig geïnteresseerd bent in de koersverandering aangaande de buikjes. Deze man was dat zeer zeker niet, nooit geweest ook no sir, en daarom moest de blik gewoonweg terug op het kunststofmodel, om zeker te weten.
Mocht u nou denken: jawel maaruh: dat kijken naar zo’n lingeriesexmodel in de etalage hoeft toch niet lang te duren? Gewoon even blieken: klaar, en toch geen twintig passen c.q. tien lange tellen schuins marcheren langs de etalage af? Dat spreekt toch schande?
Aha maar daar heb ik u want dat komt: de paspop stond op een plateautje met een langzaam motortje eronder. Dat draaide daar waarschijnlijk al de hele dag (week, maand?) en dat hoorde allemaal bij de show in de etalage.
Dus wat wilde het? Met elke pas die dit mannelijke tegengeslacht verder liep om het buikje te inspecteren, draaide het model een beetje mee. Kortom: hij wilde wel wijzer worden aangaande de revolutie in de branche, maar het plateautje boomde dwars en wierp hem geen genadige blik op de tummy! Het sexy draaimodel draaide mee; hij: geen zicht op het buikje, geen duidelijkheid. Twintig passen verder was hij de etalage voorbij, kijkend, hopend op klare zaken en in het geheel niet geïnteresseerd in de bh of de onderbroek of seks met het model, maar uitsluitend op het modellenbuikje: zag ik dat nou goed en waarschijnlijk kan ik niet slapen als ik het nu niet te weten kom en daar kan ik mijn geliefde niet mee onder ogen komen.
Waarmee, liefste Vrouwmens, maar al te meer duidelijk wordt dat het tegengeslacht om heel andere redenen in de etalage van de lingeriewinkel gluurt dan u misschien gromdenkt!
Dat kan bijvoorbeeld ook zijn: zestig watts peertjes in die lampen toe maar; dubbel glas puik gedaan; mooi verstek gezaagd die plintjes; strak schilderwerk die mdf-wandjes; alle schroefjes netjes blind weggewerkt; zie ik daar nu een kunststoffen buikje?
