Deze column schreef ik voor Infomeare, het personeelsblad van stichting Meare. Meare ondersteunt mensen met een verstandelijke beperking. Op zoek naar een columnist voor je blad? Neem contact op met mij.
“Dan open ik hierbij deze voorlichtingsavond voor ouders van onze cliënten, waarin we uitleggen hoe ons vraaggestuurde beleid er de komende jaren uit gaat zien. Wie heeft er een…”
“Ja, hierzo. Onze Jan wil graag een ligbad in zijn woning. Noteert u even?”
“Nou kijk, het zit zo. We hébben een huisvestingsplan, maar dat wil niet zeggen dat iedere cliënt zomaar…”
“En Harrie wil graag een vijver langs zijn woning. Nu dacht ik: als u nou op een zaterdagochtend even met een schop langskomt?”
“Nee, dat gaat écht te ver. Gelooft u mij, we doen ons uiterste best om in het kader van vraaggestuurde bekostiging…”
“Precies, vind ik ook. Mijn dochter rookt een pakje per dag. Kan ik hier een slof bestellen?”
“Nou, dat moeten we nog bekijken. Vergist u zich niet in ons rookbeleid hoor! Gelooft u mij mensen, het punt is dat iedere cliënt er straks béter van wordt. Ze bepalen straks bijvoorbeeld zelf wat ze mogen eten!”
“Elke dag friet.”
“Pardon, mevrouw?”
“Friet. Elke dag. Onze Kees is er gek op! Maar wat denkt u, is dat wel een goed idee?”
“Neenee, zo werkt dat niet. Onze begeleiders…”
“Weet u wat ik dacht? De kuil die het zwembad straks achterlaat als het verdwijnt, kunnen we daar geen vijver van maken?”
“Vertrouwen mensen, heb vertrouwen! We zijn volop in een fase om te bekijken…”
“Gaan we er straks in de zomer gezellig naast onze Chantal wonen. Lekker met onze caravan op het woonpark!”
“Mensen mensen, ik smeek u…”