Eigen werk

Shrapnel

By 25 juli 2014juni 29th, 2020No Comments

‘Shrapnel’, een Engels woord dat ik voorheen nog niet kende. Maar nu wel. Het betekent ‘schervenregen’ en scherven van een exploderend projectiel zijn er waarschijnlijk de oorzaak van dat een verkeersvliegtuig boven Oekraïne haperde, waardoor het heel plotseling, zijn vlucht boven het knollenveld moest afbreken.

‘Shrapnel’ heeft iets onschuldigs. Iets huishoudachtigs, iets tuinierderigs, iets alledaags. De restjes van de bloemkool, het onkruid uit de tuin, de inhoud van de hamsterkooi voor de wekelijkse beurt. “Doe je het shrapnel in de kliko?” Ik zeg ‘het schrapnel’, want het-woorden lijken soms minder kwaad te kunnen, klein en fijn als ze klinken.

Als je googled op ‘schrapnel’ vind je plaatjes van zorgvuldig verzameld onschuldig oud ijzer – wat het uiteindelijk ook is natuurlijk, oud ijzer – dat zijn werk allang heeft gedaan. Met schrapnel is het net als met regen: het meeste valt ernaast en doet weinig kwaad. Maar het is juist wat wél raak is dat je dag zo kan ruïneren. Of je vakantie, je leven en zelfs het leven van je naasten.

Shrapnel – Ronald Frencken