Deze column schreef ik voor Infomeare, het personeelsblad van stichting Meare. Meare ondersteunt mensen met een verstandelijke beperking. Op zoek naar een columnist voor je blad? Neem contact op met mij.
Of ik even op de bank wilde plaatsnemen, dan werd ik zó gehaald, zei de dame van de receptie niet geheel onvriendelijk toen ik mijn opwachting maakte in het kasteel. Daar hadden mijn gesprekspartner en ik een afspraak in een van de kantoren van Meare die daar zijn gehuisvest.
Die aanwijzing bevreemdde mij enigszins. Omdat mijn gesprekspartner en ik elkaar daar regelmatig treffen leek doorlopen, zoals ik dat gewend ben, de meest logische stap. Zeker omdat ik nogal gehaast was. De besliste toon van de mevrouw aan de receptie liet echter weinig ruimte tot onderhandeling. Er zat niet veel anders op: zitten, wachten.
De overweldigende indruk die de het kasteel van de buitenzijde maakt, komt niet helemaal terug in de wachtruimte. Die oogt steriel en lijkt van de laatste arbo-eisen thuis. Daar deed ook de kunstexpositie die daar al enige tijd te zien was, niets aan af.
Ik had de kunststukjes al langer geconsumeerd dan mij lief was, toen een aardige mevrouw die ik daar al vaker had gezien de wachtruimte betrad. Onder een ferm ‘Goedemorgen’ opende zij zonder dralen de tuindeur en liep de frisse ochtendkoude tegemoet. Een stukje verderop, zo tegen het water aan, stak zij een sigaretje op. De eenden op het gazon waren in het geheel niet verbaasd over haar plotselinge aanwezigheid en maakten zelfs geen aanstalten het sop te kiezen. Een enkele slaperige meerkoet deed dat wel, maar staakte zijn halfslachtige vluchtpoging al snel. In de verte scheerden eksters over het frisse gazon en intussen deden de ochtenddauw en de zon beide hun best om de stenen leeuwenkoppen aan het bordes te doen schitteren.
Gedurende de twee minuten dat die mevrouw zichzelf de tijd gunde om te genieten van alles om haar heen, gaf ze mij, zonder het te weten, een lesje in onthaasten. Nog voordat ze klaar was met haar sigaretje zat ik al met mijn gesprekspartner om de tafel. Jammer.